Młodzież przeciwko nadużyciom władzy

Wizyta Partnerska

9-11.11 Sosnowiec

W siedzibie Stowarzyszenia Aktywne Kobiety w dniach 9-11 listopada 2021 w Sosnowcu odbyło się międzynarodowe spotkanie partnerskie, zorganizowane w ramach projektu „Młodziez przeciwko nadużyciom władzy (2019- 1- PL01- KA205- 062772)”.

Podczas wizyty, nasi partnerzy z organizacji Permacultura Cantabria z Hiszpanii, CFCECAS z Rumunii oraz AENIE z Portugalii poznali przykłady nadużyć władzy i negatywnych zjawisk społecznych  w Polsce w obszarach takich jak; prawa kobiet, uchodźców, osób LGBT+ oraz w obszarze edukacji i ekologii. Nie zabrakło czasu na poznanie i zwiedzanie śląskich postindustrialnych miejsc kultury.

Spotkanie rozpoczęliśmy przybliżeniem naszym gościom historii i profilu działalności Stowarzyszenia Aktywne Kobiety. Na wstępie zaprezentowaliśmy wybrane projekty Stowarzyszenia takie jak np. “Przeciwdziałanie nadużyciom władzy” czy “Przełamanie ciszy”. Wspomnieliśmy także o realizacji  trekkingów empowermentowych, projektach  lokalnych takich jak np “SOSnowiczanie”,” Zagłębiowski Szlak Kobiet i projektach wolontariackich.

Następnie odbyła się projekcja filmu dokumentalnego pt. “Nadzieja umiera ostatnia” reżyserii Jonathana L. Ramsey, który opowiadał o młodych aktywistach walczących o zmianę stanowiska polityków względem ekologii oraz podjęcie konkretnych działań w kwestii zmian klimatu. Nowy film dokumentalny twórców „Można panikować” to przede wszystkim osobiste przemyślenia, dylematy i obawy nastoletnich aktywistek i aktywistów z całej Polski dorastających w cieniu katastrofy klimatycznej. Po projekcji odbyła się dyskusja na temat filmu, w której wzięła udział młoda aktywistka Olga Sajbert, członkini Młodzieżowego Strajku Klimatycznego. 

Olga przybliżyła uczestnikom spotkania działalność Młodzieżowego Strajku. Opowiedziała o przeprowadzonych protestach i jego skutkach dla uczestników ale przede wszystkim przybliżyła motywacje i cele młodych ludzi w poruszanym obszarze. Nasi partnerzy byli pod wrażeniem zarówno filmu, który poruszał temat zmian klimatu jak i aktywności siedemnastoletniej Olgi, która aktywnie działa na rzecz przeciwdziałaniu zmian klimatycznych.

Wieczorem zaprosiliśmy naszych gości do Muzeum Śląskiego, gdzie zwiedziliśmy multisensoryczną wystawę na temat historii regionu śląskiego.

Następny dzień wizyty partnerskiej rozpoczęliśmy od wystąpienia Jakuba Knapik, 22 letniego aktywisty społecznego działającego na rzecz praw społeczności LGBTQ+ oraz praw uchodźców. Jakub przybliżył nam problemy osób LGBTQ+ w Polsce m.in poruszył problem samobójstw wśród młodzieży i wspomniał, że aż 73% młodzieży szkolnej ze środowiska LGBTQ+, boi się być sobą ze względu na reakcje rówieśników.

Nasi partnerzy z Rumunii, Hiszpanii i Portugalii byli bardzo poruszeni obrazem tego, jak wygląda sytuacja mniejszości seksualnych w Polsce. Nie mogli uwierzyć w to, jak propaganda i manipulacja potrafi zaślepić oczy społeczeństwa.

Druga część prezentacji Jakuba dotyczyła aktualnych wydarzeń na granicy polsko-białoruskiej. Wspomniał o tym, że lekarze, aktywiści i wszystkie osoby chcące pomóc imigrantom mają utrudnioną możliwość niesienia pomocy.

Kolejnym punktem programu była wizyta przedstawicielki Dziewuch z Sosnowca, Dagmary Dąbek, która opowiedziała uczestnikom spotkania o pierwszych protestach w Sosnowcu i o tym, jak niestety z czasem traciła wiarę w to, że jej działania przyniosą jakiś efekt. Działalność Dagmary dotyczy walki o prawa kobiet w Polsce, w tym prawo do aborcji , które w ostatnim okresie zostało zaostrzone.

W trakcie protestów policja wykazała się agresją wobec protestujących, a w niektórych miastach organizatorom zostały wytoczone sprawy sądowe. Protesty nie przyniosły oczekiwanego rezultatu ale po ostatnich wydarzeniach – śmiertelnych przypadkach kobiet w ciąży, które zmarły na skutek komplikacji zdrowotnych i nieotrzymaniu adekwatnej pomocy lekarskiej  wybuchła nowa fala protestów pod hasłem #AniJednejWięcej. 

Dla oddechu od trudnych tematów w ramach poznawania śląskich posindustrialnych zabytków odwiedziliśmy dwa szyby kopalniane, w których zostały zrealizowane nowe inwestycje. Pierwszy z nim to ścianka wspinaczkowa Poziom 450, gdzie uczestnicy spotkania mieli okazję spróbować swoich sił w wspinaczce. Drugi to galeria sztuki w Szybie Wilson. Goście byli pod wrażeniem jak nadano nowe znaczenia i funkcje postindustrialnym przestrzeniom.

Ostatni dzień naszego spotkania partnerskiego otworzył Mateusz Gwódź, 17 letni aktywista,  członek partii Razem i uczeń liceum w Katowicach, który opowiedział o ponownym powołaniu Młodzieżowej Rady miasta w Zawierciu. Nawiązując do tematu Młodzieżowych Rad Miasta, Mateusz przybliżył nam również temat nadużyć władzy względem demokratycznych instytucji młodzieżowych.

Pozostając przy temacie młodzieży, a tym samym edukacji, przywitaliśmy kolejnych gości – przedstawicieli organizacji Dopamina Lab z Dąbrowy Górniczej, Annę Deboń i Roberta Strzałę. Prezentacja Anny i Roberta dotyczyła działalności ich organizacji, która dąży do wdrażania zmian w edukacji szkolnej m.in. poprzez analizę statutów szkolnych – przede wszystkim tego, czy są one zgodne z prawem. Ich organizacja twierdzi, że ocena ma być informacją zwrotną dla ucznia, tymczasem jest ona narzędziem manipulacji, opresji i nadużywania władzy. 

Każda ocena wpływa na życie ucznia – proces uczenia się powinien być dobrowolny, a nie wymuszany, przez co tak naprawdę nieskuteczny.

Statuty często określają wygląd zewnętrzny uczniów, tymczasem treść konstytucji jest sprzeczna z założeniami tych statusów. Niektóre szkoły każą nawet za zachowanie poza terenem szkoły, zabraniają należenia do subkultur albo wyrażania pewnych opinii. Dopamina chce zmian na tym polu, aby edukacja młodzieży bardziej przypominała relację, niż zawalanie uczniów materiałem, sprawdzianami i wymuszaniem wszechstronności.

Ostatnim punktem programu była projekcja filmu “Siostry”, który został wyprodukowany przez nasze Stowarzyszenie w ramach projektu “Młode liderki Afganistanu”. Bohaterkami filmu są  siostry: najmłodsza Zohra, Gaisu i Parastu. Należą do absolutnej elity – pochodzą z najbardziej liberalnych kabulskich rodzin. Ich ojcowie, bracia lub mężowie, zgodzili się, często wbrew ostracyzmowi dalszej rodziny i środowiska, aby wzięły udział w warsztatach realizowanych w ramach projektu – same, bez „opieki“ mężczyzn. To bardzo progresywne podejście w ich społeczności.


Film “Siostry” skłonił naszych partnerów do dyskusji i podzielenia się odczuciami na temat prezentowanej historii.  Podczas dyskusji przedstawiliśmy uczestnikom spotkania dalsze losy sióstr, z którymi nasze Stowarzyszenie nadal utrzymuje kontakt. 

Następnie przeprowadziliśmy ewaluację naszego spotkania partnerskiego, podzieliliśmy się wrażeniami. Nasi  zagraniczni partnerzy byli pod wrażeniem organizacji spotkania, docenili też to, jak w kompleksowy sposób został  przedstawiony przez Stowarzyszenie problem nadużywania władzy w Polsce. To była bardzo owocna wizyta, która pozwoliła nam na lepsze poznanie naszych partnerów strategicznych. To na pewno pomoże nam w stworzeniu nowych, interesujących projektów, które będą mogły zmieniać otaczającą nas rzeczywistość. 

Reklama

Miłość to język międzynarodowy

Wolontariusze Europejskiego Korpusu Solidarności działają w polskich szkołach demokratycznych. Przeczytajcie ultra ciekawy post naszej wolontariuszki Alby.

„Wierzę, że komunikacja jest jedną z podstaw dobrej edukacji, a brak wspólnego języka z uczniami w szkole jest zdecydowanie wyzwaniem. Bycie wolontariuszem w polskiej szkole wyrwało mnie z mojej strefy komfortu i sprawiło, że zaczęłam szukać innych sposobów komunikacji poza werbalną. Na początku trudno było nawiązać kontakt z dziećmi, ponieważ byłam dla nich zupełnie obcą osobą, która nie mówiła w ich języku. Ale stopniowo zaczęły przychodzić do mnie, aby się przywitać, usiąść na moich kolanach lub pokazać mi pracowników. Imponujące jest obserwowanie, jak udaje im się coś wytłumaczyć za pomocą gestów lub przedmiotów. Dla mnie to było naprawdę ekscytujące odkryć wiele możliwości, jakie mamy, aby się z nimi komunikować, jak na przykład używanie Google Translator, szczególnie w przypadku najstarszych, proszenie nauczycieli o tłumaczenie, używanie wszelkiego rodzaju gestów lub używanie mieszanki angielskiego i polskiego.

Kilka tygodni temu, Ari i ja zaczęliśmy prowadzić lekcje angielskiego i hiszpańskiego i to była niesamowita okazja. Nawet przy ich niskim poziomie znajomości angielskiego i naszym niskim poziomie znajomości polskiego, zawsze znajdujemy sposób, żeby się zrozumieć. Pewne rutynowe czynności, takie jak pytanie jak się czują, jaka jest pogoda i śpiewanie piosenek, sprawiają, że czują się pewni siebie i uczestniczą w lekcjach. Zawsze staramy się wykorzystywać filmy, piosenki i historyjki, aby uczynić je bardziej znaczącymi dla nich. Co więcej, zazwyczaj wykorzystujemy gry lub prace ręczne, aby zapewnić aktywną naukę.

Nawet pomimo trudności komunikacyjnych, jakie możemy napotkać w naszym szkolnym życiu codziennym, miłość jest językiem międzynarodowym, a poczucie, że jest się kochanym członkiem tej społeczności jest niesamowite. Mam nadzieję, że to połączenie będzie się rozwijać i będziemy mogli kontynuować wspólną naukę.”

Projekt jest współfinansowany przez Europejski Korpus Solidarności